Chcemy Wam przedstawić pierwszą regułę Braci, abyście zobaczyli jakie życie chcą oni podjąć.
REGUŁA ŻYCIA BRACI MIŁOSIERNEGO PANA
- Miłość do potrzebujących
Bracia Miłosiernego Pana chcą zawsze i w każdym miejscu widzieć w innych, a szczególnie w potrzebujących Chrystusa Pana, pamiętając na słowa Zbawcy: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście. (…) Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”(Mt 25, 40. 45).
Chcą być oni, dla dzisiejszego świata prawdziwym miłosierdziem Boga, który pochyla się nad każdym, aby ulżyć w cierpieniu i obmyć ludzkie rany ciepłem Bożej Miłości.
Dlatego też będą podchodzić do każdego jak do Tajemnicy, w której spotykają samego Pana.
Potrzebujący dziś, to nie tylko ten niemający środków do życia, ale to każdy, który cierpi z jakiegokolwiek powodu, a szczególnie ten, który nie widzi sensu życia i nie ma oparcia w drugim człowieku. To ten, kto szuka prawdziwej miłości.
Bracia Miłosiernego Pana nie będą bali się nieść napotkanych bliźnich we wszystkim co jest ich trudem. Dlatego też, ich misją będzie karmić głodnych, przyodziewać nagich, przyjmować pod dach podróżnych, bezdomnych, samotnych, starszych i utrudzonych życiem. Będą pocieszać więźniów i zajmować się chorymi. Będą podnosić na duchu wątpiących i pocieszać strapionych.
Chcą szczególnie żyć cnotą gościnności.
Bracia Miłosiernego Pana nie zadowolą się nigdy oczekiwaniem „w drzwiach klasztoru”, aby pomagać, ale będą szukać tych, którzy umierają z samotności i braku sensu życia.
Będą tworzyć Domy Miłosierdzia Bożego i inne dzieła, które mogłyby ulżyć potrzebującym we wszystkich ich trudach.
- Proste głoszenie Słowa
Bracia Miłosiernego Pana będą pamiętać, że dać Jezusa to więcej, niż dać kromkę chleba, to więcej niż wszelka pomoc ludzka, dlatego też będą głosić Jezusa nie tylko uczynkami i świadectwem życia, ale także słowem.
Słowo Boże to Dobra Nowina o Jezusie Chrystusie, Bogu Żywym i Prawdziwym, którego Bracia umiłują ponad wszystko i ponad siebie samych. Biada im gdyby nie głosili słowa! Dzisiejszy świat musi słyszeć o Jezusie i musi usłyszeć o nadziei życia wiecznego. Będą głosili Jezusa w porę i nie w porę, nie zważając na trudności.
Ich głoszenie będzie charakteryzować się nade wszystko objawianiem nieskończonego Bożego Miłosierdzia. Głosić będą Chrystusa z Maryją i przez Nią, aby tak jak św. Jan mogli wytrzymać cierpienie Krzyża.
Bracia Miłosiernego Pana chcą być apostołami, według słów św. Ludwika Grignon de Monfort:„wszędzie rozpalać będą żar miłości Bożej. Będą jako synowie pokolenia Lewi, którzy dobrze oczyszczeni ogniem wielkich utrapień, a ściśle zjednoczeni z Bogiem, będą nosić złoto miłości w sercu, kadzidło modlitwy w duszy i mirrę umartwienia w ciele. Dla biednych i maluczkich będą oni wszędzie dobrą wonią Chrystusową; dla ‘wielkich’ zaś tego świata, dla bogaczy i pysznych, będą wonią śmierci. Będą jak chmury gromonośne, które za najmniejszym powiewem Ducha Świętego polecą w dal, by rozsiewać słowo Boże i nieść życie wieczne, nie przywiązując się do niczego, nie dziwiąc się niczemu, nie smucąc się niczym. Grzmieć będą przeciw grzechowi, huczeć przeciwko światu, uderzą na diabła i jego wspólników i przeszyją obosiecznym mieczem słowa Bożego (Ef 6,17) na życie lub śmierć wszystkich, do których Najwyższy ich pośle. Będą to prawdziwi apostołowie czasów ostatecznych, którym Pan Zastępów da słowo, moc działania cudów i odnoszenia świetnych zwycięstw nad Jego nieprzyjaciółmi. Będą spoczywać bez złota i srebra, a co ważniejsze, bez troski ‘pośród innych kapłanów i duchownych’, a jednak będą mieli srebrzące się skrzydła gołębicy (Ps 68,14), by z czystą intencją chwały Bożej i zbawienia dusz udawać się wszędzie, dokąd Duch Święty zawoła. A wszędzie, gdzie głosić będą słowo Boże, pozostawią po sobie tylko złoto miłości, będącej doskonałym wypełnieniem Prawa (Rz 13,10). Wiemy wreszcie, że będą to prawdziwi uczniowie Jezusa Chrystusa, idący śladami Jego ubóstwa, pokory, wzgardy dla świata, miłości bliźniego. Będą nauczali jak iść wąską drogą do Boga w świetle czystej prawdy, tj. według Ewangelii, a nie według zasad świata, bez względu na osobę, nie oszczędzając nikogo, bez obawy przed kimkolwiek ze śmiertelnych, choćby najpotężniejszym. W ustach będą mieli obosieczny miecz słowa Bożego (Hbr 4,12; Ef 6,17); na ramionach nieść będą zakrwawiony proporzec Krzyża, w prawej ręce krucyfiks, różaniec w lewej, święte imiona Jezusa i Maryi na sercu, a skromność i umartwienie Jezusa Chrystusa zajaśnieje w całym ich postępowaniu”. (por. Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Pannie nr 56,57,58)
- Adoracja Najświętszego Sakramentu
Bracia Miłosiernego Pana będą pamiętać, „że nic nie mogą uczynić bez Jezusa”(por. Jan 15), dlatego też swą siłę na życie całkowicie oddane służbie Ewangelii, będą czerpać z adoracji Jezusa ukrytego w Sakramencie Ołtarza. Dziś staje się oczywistym bardziej niż kiedykolwiek, że adoracja Jezusa jest jakąś przedziwną siłą i mocą, która daje dzisiejszym apostołom odwagę i siłę, aby wszystko uczynić dla Pana. Adoracja Jezusa będzie przenikała ich dnie i noce, aby wytrwali w niełatwych czasach.
- Maryja
Bracia miłosiernego Pana wezmą sobie za Matkę i Królową, Najświętszą Maryję Pannę. Maryja ochroni ich przed złym duchem, pozwoli żyć ślubami czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Maryja da im łagodność, konieczną aby spotykać się z człowiekiem i da im moc przetrwania krzyża. Będą Ją wzywać zawsze, przy każdej choć najmniejszej modlitwie, chronić się będą pod Jej płaszczem matczynymi powierzać Jej będą wszystkie swoje troski.
- Życie braterskie
Bracia chcą przeżywać swoje życie oddane Bogu w braterskiej wspólnocie. Wspólnota to miejsce niezwykłego wzrostu życia wiary, nadziei i miłości, a brat złączony z bratem to twierdza nie do pokonania. Chcą prawdziwie być małym Kościołem, w którym szczególnie Duch Święty objawia Swoją obecność i działanie.
- Pustynia
Aby zachować pośrodku życia apostolskiego wymóg kontemplacji, Bracia Miłosiernego Pana będą odchodzić od świata na miejsca pustynne, aby żyć tajemnicą samotnej modlitwy Jezusa – Jego adoracji i kontemplacji. Odejście od świata jest konieczne, aby życie apostolskie przynosiło pełne owoce. Bracia będą zawsze pamiętać, że bez Chrystusa nic nie mogą uczynić.
- Formacja
W dobie wirtualnego świata, życia mocno oderwanego od realności podejmą ze szczególną uwagą studia filozofii realnej, opartej na metafizyce bytu. Fundamentem teologii będzie św. Tomasz z Akwinu.
